CURSUS DOCUMENTAIRE FOTOGRAFIE behorend bij het E-BOEK samen verhalen vertellen
Vier foto’s waarbij volgens mij de vorm voorop staat. De eerste drie foto’s heb ik gemaakt in de haven van Harlingen. De laatste foto in het museum dorp Orvelte.
Deze sequentie heb ik gemaakt voor een opdracht van de club waar ik lid van ben over voedsel.
Volgens mij is dit een typologische benadering. Bij het maken van deze foto’s daar niet bewust bij stilgestaan. Wat deze benadering wel voor waarde heeft gehad is dat ze vanuit hetzelfde standpunt zijn genomen en dat de kleuren bijna gelijk zijn. Alleen foto 2 is enigszins afwijkend van grootte en kleur.
Ik heb een poging gedaan om 3 foto´s te zoeken die passen in de klok van Lamagny.
Mijn serie uit de 10 foto’s van Hellen van Meene is de volgende volgorde, 4-5-8-7-6. Het is een documentaire serie. Titel die ik em zou geven is Groei. het geeft voor mij de groei van puber naar adolescent weer. De jongen (4) en het meisje (5) geven m.i. een stuk verlegenheid en verveling weer. Foto 8 de onzekerheid over de verandering van het lichaam. Relaties die er zijn soms echter snel weer over gone by the wind. Foto 6 de jonge vrouw in een vervallen huis met een open raam, de weg naar de volwassenheid ligt open echter wat zal het brengen, de onzekerheid is te zien in houding en in mimiek en de blik in de ogen. Foto 6 is voor mij de sleutelfoto, de onzekerheid die er van uitgaat.
Fotograaf John Lambrichts, ik heb hem gekozen omdat hij met deze serie de stad, in dit geval Maastricht, van een andere kant laat zien. Dat er een keerzijde is aan de schittering en glans die er overdag vaak is. Er zijn mensen onderweg op zoek naar een slaapplaats en dat geeft hij m.i. goed weer met zijn serie Maastricht Centrum.
Dit is een greep uit de serie een dag uit het leven van … Deze drie foto’s hebben de thematische samenhang muziek. De geportreerde speelt zelf muziek in verschillende bandjes, hiernaast heeft hij een uitgebreide collectie lp’s variërend van 78, 33 en 45 toeren met bijpassende draaitafels.
Misschien wel wat een gemakkelijke samenhang, wij zijn beiden liefhebbers van blues vandaar gekozen voor foto’s, gemaakt in het C + B museum in Grolloo, Drente. Samenhang is hier ook de muziek, de piano heeft Herman Brood nog op gespeeld in de tijd dat hij bij deze blues band was.
Sneeuw geeft een mooi plaatje, maar de gladheid is zo verraderlijk. Hoe mooi zijn de bevroren plassen water op het pad.
Lekker op vakantie in Marokko totdat corona toeslaat. Daar zit je dan vijf dagen opgesloten op je hotelkamer. Wat zie je dan allemaal en hoe voelt quarantaine eigenlijk. Een verkenning. Hoe laat is het op de klok van Lemagny? Een uur of zeven/acht denk ik.
En met dank aan de bijna 800 fotografen die in het afgelopen jaar belangstelling hadden voor het leerboek/cursus over Documentaire Fotografie, Peter van Tuijl
Ik ben deze serie gestart na een lezing van fotograaf J. Bosgra over zijn werk, o.a verstilling. Het is een begin. Ik heb gekozen voor mist, omdat het een bepaalde rust oproept bij mij. De horizon is dichtbij. De wereld vervaagd, net als de mensen om je heen. Wat overblijft is stilte en rust. Het is een begin de serie ga ik nog verder uitbreiden waarbij verstilling het thema wordt. Zou het onder verhalende fotografie willen plaatsen.
