

De eerste serie heeft gehangen op het Fotofesival aan de Maas; de tweede bij Foto Nationaal. Ik denk zelf dat dit series zijn die gebaseerd zijn op documentaire en soms verwijzende stillevens. Omdat ik zelden of nooit mensen fotografeer kom ik hier vaak op uit.
Foto’s behorend bij Opdracht 1
Een aantal deelnemers aan The Climate Miles tegengekomen. Voor opdracht 1.2 2 foto’s gemaakt:
Heb ik het goed ingeschat? Ik beoog met foto 1 de situatie te geven “zoals hij is” en met foto 2 meer een betekenis mee te geven. De deelnemers hebben het er voor over om zich in te spannen voor het klimaat.
Ben benieuwd of het op deze manier overkomt.
Alle drie de foto’s voldoen voor mijn gevoel aan alle vier de criteria. Wat mijn persoonlijke relatie betreft: ik werk als vrijwillige buddy voor asielzoekers en ben in mijn eigen buurt betrokken bij projecten die een saamhorigheidsgevoel kweken.
van boven naar beneden op de klok van Lemagny 2, 3 en 4 uur
Objectief vs. Subjectief op de parkeerplaats (parkeerplaats vs de ruimte die zo’n parkeerplaats inneemt (en de wanhoop om daar in ook je auto weer te vinden)
Het verhaal:
In Cuba worden de mensen als vee vervoerd in open vrachtwagens.
In de achtergrond staat een nieuwe bus.
De binding:
Ik heb 2 jaar lang in een acht persoons busje kinderen naar school gebracht.
Zij moesten een zitplaats hebben en een veiligheidsgordel om.
En het gaat over mensen.
Foto-01
Het verhaal:
Mijn moeder zei altijd
“man en vrouw zijn één, alleen als ze ruzie hebben zijn het er twee”
Mijn ouders hadden nooit ruzie daarom heb ik ze op deze manier gefotografeerd.
(Canon EF analoog + Cokin filter)
Ik heb er een band mee.
En het gaat over mensen.
Links pa rechts ma.