Het drieluik:
Wat ik er in zie is berusting, het is wat het is. Ontdaan van alle opsmuk, de wimpers. De tranen houd je er toch niet mee tegen. Het zelfportret van de fotograaf geeft zijn oprechte gevoelens weer, zonder al te sentimenteel te zijn.
Het drieluik:
Wat ik er in zie is berusting, het is wat het is. Ontdaan van alle opsmuk, de wimpers. De tranen houd je er toch niet mee tegen. Het zelfportret van de fotograaf geeft zijn oprechte gevoelens weer, zonder al te sentimenteel te zijn.
Het thema van dit hele werk ‘Home’, herken ik er ook in als ’troost’, dit is de plek waar ieder zichzelf kan zijn. Zelfs wie het huis uit is, maar waarvan de wimpers nog als afgeworpen nestveertjes in een schaaltje liggen.