Terschelling, 2021.
Mijn eerste bezoek aan Terschelling, ik werd vooral geraakt door de weidsheid op het eiland. Deze weidsheid laat ik in mijn foto’s zijn. Weidsheid, leeg ook en terug te vinden in de diverse landschappen op het eiland, weiland, duinen en natuurlijk het wad. Het is een visuele werkelijkheid, die een verhaal van Terschelling laat zien in drie beelden. Natuurlijk gaat het over mensen, direct en indirect. Mijn persoonlijke verbinding is naast mijn liefde voor natuur ook de het feit dat het eiland mij echt geraakt heeft, door de weidsheid, ruimte, leegte, variëteit in landschap en de verbondenheid van de bevolking met het eiland.
De sfeer van het eiland, zoals die jou geraakt heeft, spreken duidelijk uit deze foto’s. Het licht (je noemt het niet expliciet) moet daar ook een grote rol in gespeeld hebben, zo te zien.
Ik ben nog nooit op Terschelling geweest, maar bij het zien van je foto’s ervaar ik een lichte heimwee.
Spannend, ik zie uit naar jouw uitwerking van opdracht 1.2…
Altijd leuk om foto’s van Terschelling voorbij te zien komen, Het is er fijn vertoeven. Ik kom er meerdere keren per jaar. De aanwezige stilte zie ik terug in je foto’s.