#2.3 Jakob

Father

1. Het is een zoektocht naar een verklaring hoe de trauma’s van grootvader, opgelopen tijdens gevangenschap in de verschillende kampen tijdens de tweede wereldoorlog, door werken in verschillende generaties.
2. De serie is relevant om te laten horen dat trauma’s door kunnen worden gegeven aan volgende generaties. Veel gezien in mijn werk.
3. De serie is niet dwingend, er is veel ruimte voor interpretatie.
4. De serie geeft geen antwoorden. Wel vind ik dat de serie goed is opgebouwd, startend bij de archieven en dan in tijd op laten lopen naar nu. Met als laatste foto de vragende blik van het kind een nieuwe generatie.
5. Ik vond de serie heel indringend en herkenbaar.
6. Het is een serie die me wel aan het werk heeft gezet om antwoorden te zoeken. Ik heb op internet een artikel gevonden van Gabriëlle en daar werden mijn gedachten bevestigd.

Paris

1. Ik heb het verhaal een paar maal gelezen. Eerst dacht ik wat klinkt het afstandelijk, de foto’s maakten ook een afstandelijke indruk. Echter de laatste keer dat ik het las, las ik onbegrip, ongeloof dat dit voor hun ogen gebeurde.
2. Voor de verwerking van het gebeuren is het voor de schrijver goed. Hij laat de wereld weten wat het hem heeft gedaan. Het geeft wel een stuk bewustwording dat het leven zomaar ineens kan veranderen. Dat is waar, echter ik wil niet voortdurend over mijn schouder kijken.
3. De serie is vrij dwingend. Heel feitelijk wordt erover de aanslag geschreven.
4. Zonder de tekst had ik de foto’s niet kunnen plaatsen. De emotie en onbegrip over het gebeuren, die ik in zijn woorden lees vind ik niet echt terug in de foto’s.
5. Ervan uitgaande dat de fotograaf indirect betrokken was bij het gebeuren van de aanslag heeft hij door foto en tekst een verhaal neergezet. Dit is een aanname van mij de schrijver en fotograaf is waarschijnlijk getraumatiseerd. Door de aanslag echter ook door het verlies van vrienden.
6. Een emotioneel verslag van een betrokkene.