Auteur: Ben de Vos

Deze serie heb ik gemaakt om de gevolgen van de pandemie voor mijzelf in beeld te brengen. Niet alleen in de zin van de negatieve consequenties, maar ook de positieve en hoopvolle aspecten. Het is eigenlijk een dagboek waarin ik wil laten zien hoe ik me voel (1e foto), wat ik er aan doe om te “overleven” (2e tot en met 4e foto), hoe de gezamenlijke kerstviering wordt beperkt (5e foto) en hoe vaccinaties hoop kunnen geven voor de nabije toekomst (6e foto).

Ik heb eerst op papier uitgewerkt wat ik wilde laten zien en hoe en ben daarna aan de slag gegaan. Elk beeld is samengesteld uit meerdere foto’s.

De foto’s van Eddy van Wessel zijn volgens mij gemaakt met de intentie om de wereld te laten zien van de IS-families die op de vlucht zijn. Dat betekent dat ze primair als invalshoek hebben Boodschap en De Wereld. Maar ik kan er niet om heen dat de vorm hier ook een belangrijke rol speelt, omdat Eddy voor zwart/wit beelden heeft gekozen. Weliswaar met het doel om de boodschap indringender te laten overkomen. De gedrevenheid om deze beelden vast te leggen komt uiteraard vanuit het IK.

De beelden van Marijn Fidder hebben als invalshoek om een boodschap over te brengen over het leed dat kanker mensen toebrengt. Maar omdat ze zich realiseert dat ze de dood van een klasgenote niet heeft verwerkt, blijkt dat toch vooral de IK invalshoek te zijn.

De reportage van Merel Schoneveld zit volgens mij vooral in de hoek van De Wereld. Laten zien waartoe mensen in staat zijn en wat dat met zich meebrengt voor anderen.

De wandeling om aandacht te vragen voor het klimaat voerde langs Kasteel “t Nijenhuis. Daar konden de actievoerders wat verpozen. Dit beeld trof mij vanwege de tegenstelling die het oproept.

Een aantal deelnemers aan The Climate Miles tegengekomen. Voor opdracht 1.2 2 foto’s gemaakt:

Heb ik het goed ingeschat? Ik beoog met foto 1 de situatie te geven “zoals hij is” en met foto 2 meer een betekenis mee te geven. De deelnemers hebben het er voor over om zich in te spannen voor het klimaat.

Ben benieuwd of het op deze manier overkomt.

Dit is mijn eerste foto uit de selectie bij opdracht 1.1. Aan welke van de 4 criteria voldoet deze foto volgens mij:

1. Visuele uitspraken over de werkelijkheid: dat vind ik moeilijk te beoordelen. Kan hier aan dit criterium nog niet zo goed handen en voeten geven.
2. Verhalen vertellen: dat zeker naar mijn mening. Ik probeer hier te laten zien dat moeder en dochter elk op hun eigen wijze genieten. Maar in beide gevallen is het niet echt gezond te noemen: dochter is al aan de dikke kant en tja, roken…..
3. Persoonlijke verbinding: zelf ben ik kritisch op wat ik eet en drink. Probeer zo gezond mogelijk te leven. Dus in die zin heb ik er wel een binding mee.
4. Over mensen: jazeker.

De tweede foto en de criteria:

1. Visuele uitspraak: het is de wrange wekelijkheid in Engeland. Een brede laag van de bevolking die niet gezond is. Maar desondanks plezier heeft.
2. Verhalen: ze genieten ervan om op stap te gaan. In een echte Engelse setting: een pier van een badplaats. Je kunt er gokken en eten.
3. Persoonlijke binding: zowel met Engeland als met het gezondheidsaspect heb ik een persoonlijke binding.
4. Mensen: jazeker.

1. Visuele uitspraak: geen idee of het beeld hieraan voldoet.
2. Verhalen: ik zie hier het verhaal achter van iemand die eens (in 2017) aandacht kreeg bij haar overlijden. Ze hield kennelijk erg van engeltjes. Het lijkt alsof er geen aandacht meer is voor het graf, maar de bloemen geven anders aan.
3. Persoonlijke binding: beperkt. Het boeit me soms. Maar het trekt me niet, zal ik maar zeggen.
4. Mensen: ja, in indirecte zin. Er zijn weliswaar geen mensen in beeld, maar we weten allemaal dat het over iemand gaat.