Dit is mijn eerste foto uit de selectie bij opdracht 1.1. Aan welke van de 4 criteria voldoet deze foto volgens mij:
- Visuele uitspraken over de werkelijkheid: dat vind ik moeilijk te beoordelen. Kan hier aan dit criterium nog niet zo goed handen en voeten geven.
- Verhalen vertellen: dat zeker naar mijn mening. Ik probeer hier te laten zien dat moeder en dochter elk op hun eigen wijze genieten. Maar in beide gevallen is het niet echt gezond te noemen: dochter is al aan de dikke kant en tja, roken…..
- Persoonlijke verbinding: zelf ben ik kritisch op wat ik eet en drink. Probeer zo gezond mogelijk te leven. Dus in die zin heb ik er wel een binding mee.
- Over mensen: jazeker.
De tweede foto en de criteria:
- Visuele uitspraak: het is de wrange wekelijkheid in Engeland. Een brede laag van de bevolking die niet gezond is. Maar desondanks plezier heeft.
- Verhalen: ze genieten ervan om op stap te gaan. In een echte Engelse setting: een pier van een badplaats. Je kunt er gokken en eten.
- Persoonlijke binding: zowel met Engeland als met het gezondheidsaspect heb ik een persoonlijke binding.
- Mensen: jazeker.
- Visuele uitspraak: geen idee of het beeld hieraan voldoet.
- Verhalen: ik zie hier het verhaal achter van iemand die eens (in 2017) aandacht kreeg bij haar overlijden. Ze hield kennelijk erg van engeltjes. Het lijkt alsof er geen aandacht meer is voor het graf, maar de bloemen geven anders aan.
- Persoonlijke binding: beperkt. Het boeit me soms. Maar het trekt me niet, zal ik maar zeggen.
- Mensen: ja, in indirecte zin. Er zijn weliswaar geen mensen in beeld, maar we weten allemaal dat het over iemand gaat.
Tja, poeh… je vertelt verhalen.. over gezondheid… , wat jij vindt, mbt wat gezond is. Die dikke man, vind hij het goed om zo gepubliceerd te worden? En dat meiske dat later wellicht een prachtige slanke dame wordt… , maar nu geniet van haar lekkernij..
Wat ik wil zeggen, kies andere verhalen die je wilt verbeelden, uitbeelden… En iets subtieler zou ook best mogen het behoeft er niet duimendik bovenop te liggen.
Beste Miel, dank voor je reactie. Inderdaad, dat is mijn mening. Dat probeer ik te vertellen en daar ben ik blijkens jouw reactie in geslaagd. Dat jij een andere mening hebt, dat respecteer ik.
Met betrekking tot het fotograferen van mensen: in Nederland is het zo dat mensen in de openbare ruimte vrijelijk gefotografeerd mogen worden, mits de foto’s niet voor commerciële doeleinden gebruikt worden.
Subtieler? Dat is een inhoudelijk punt in je reactie. Maar kijk eens naar zoiets als World Press Photo. Hoezo subtiel? Er zijn toch vele manieren om documentaire fotografie te beoefenen?
Gezien het doel van de lessenserie (je ontwikkelen op het gebied van documentaire fotografie) meen ik dat een meer opbouwende reactie beter het doel zou dienen, niet alleen voor mij maar ook voor de andere geïnteresseerden.
Groet, Ben
Hai Ben, je thema is zeker duidelijk en ik geniet van je foto’s. Vooral de foto van de vrouw en het meisje bij de auto blijft me trekken. Er gebeurt zoveel daar. Niet alleen wat ongezonde gewoontes, maar ook de relatie tussen de 2 mensen. Het lijkt alsof elk in haar eigen wereld van genotzucht vertoeft. Er is geen communicatie tussen die 2, geen gezamenlijke beleving van plezier. Ook dat thema zie ik in foto 3 terug. Foto 2 vind ik die zin iets oppervlakkiger, mede omdat ik niet goed begrijp wat ik zie. Is de man in de rolstoel ziek en daardoor zwaarlijvig? Of was hij al zwaarlijvig en is hij daardoor in de rolstoel terecht gekomen. Voor mij zou dat verhaal nog iets meer uitgewerkt mogen worden.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt en wens je veel plezier met je verdere ontdekkingstocht.
Dankjewel Astrid. Heel plezierig om op deze manier terugkoppeling te krijgen. Ik zie wat je bedoelt met foto 2. Punt van aandacht.
Groet, Ben