Categorie: # 2.3

Mijn mening over de serie Father van Gabriëlle Kroon

1. Documentaire fotografie kan gezien worden als verteller over de ‘wereld’.

WAT vertelt de serie ?

De serie probeert te laten zien wat de gruwelen van de oorlog hebben op de opvoeding van de vader en haar zelf.

2. In hoeverre vind jij de serie relevant voor de ‘wereld’ ?

Niet zo.  Het betreft een paar personen en de derde generatie effecten lijken me beperkt

3. In hoeverre is de serie dwingend van betekenis ? De vraag zou je ook kunnen

Als ik de serie bekijk dan vind ik de foto’s zoals te zien op de website niet zo duidelijk. Het is moeilijk

om een interpretatie te hebben. Dat laat daarmee veel ruimte om een interpretatie te maken

lezen als: In hoeverre laat de serie ruimte voor een eigen interpretatie ?

4. Wat vind je van de (fotografische) uitwerking van de serie ? Je mag de vraag

ook lezen als: wat vind je ervan HOE de fotograaf de serie heeft uitgewerkt ?

Ik vind het knap om de gestelde vraag uberhaupt in beeld te vertalen. Dat met de blijkbaar beperkte hoeveelheid beeld materiaal.

5. Wat vind je van de presentatie van de serie ?

De foto’s waren op mijn scherm niet goed te bekijken. De eventuele kracht van de serie was voor mij niet zichtbaar

6. Eventuele opmerkingen over één of meerdere series

Mijn mening over de serie Paris Error van Willem Popelier

1. Documentaire fotografie kan gezien worden als verteller over de ‘wereld’.

WAT vertelt de serie ?

De verteller vertelt wat hij op de avond van aanslagen deed en hoe dicht dat bij de aanslagen daar vlak daarna waren

2. In hoeverre vind jij de serie relevant voor de ‘wereld’ ?

Ik kon de impact op de verteller voelen en voorstellen. Daarmee is de serie relevant.

3. In hoeverre is de serie dwingend van betekenis ? De vraag zou je ook kunnen

De interpretatie laat niet zoveel ruimte. Je kunt de aanslagen niet zien vanuit het perspectief van de aanslag plegers.

lezen als: In hoeverre laat de serie ruimte voor een eigen interpretatie ?

4. Wat vind je van de (fotografische) uitwerking van de serie ? Je mag de vraag

ook lezen als: wat vind je ervan HOE de fotograaf de serie heeft uitgewerkt ?

Door beperkte fragmenten, combinatie foto en tekst en vooral het eigen perspectief maken de serie indringender

5. Wat vind je van de presentatie van  de serie ?

Ik vind de duidelijke volgorde prettig. Je bent daardoor voldoende geïnformeerd om de volgende foto / tekst te begrijpen.

6. Eventuele opmerkingen over één of meerdere series

Een indrukwekkende serie.

Out of the box

De serie FATHER van Gabrielle Kroon:

• ad 1. De serie vertelt iets over de doorwerking van een oorlogstrauma door de generaties heen
• ad 2. Deze serie is historiematig relevant voor de wereld, maar ook suggestief indringend
• ad 3. De serie laat zeker ruimte voor interpretatie
• ad 4. De verhaaltrant is informatief, integer, sober, maar ook sterk verhalend
• ad 5. Voor mij persoonlijk een stuk wrange herkenning (het “rode kruiszakje met kampdocumenten van mijn vader)
• ad 6. ik zou gekozen hebben voor iets minder documenten uit de kamptijd en iets meer (eventueel abstracte) beelden van de impact op de huidige generatie als de fotograaf op zoek is naar identiteit en trauma.

De serie PARIS ERROR van Willem Popelier:

• ad 1. De serie vertelt iets over de aanslagen in Parijs op 13-11-`15, maar speciaal over de wereld van de “ik” persoon bij deze aanslag
• ad 2. zeker: de serie geeft een totaalbeeld én een individueel beeld van de aanslagen
• ad 3. De serie is behoorlijk dwingend maar laat zeker ook veel ruimte voor interpretatie
• ad 4. De fotografische uitwerking is sterk suggestief, zeer pakkend, ook door het op het juiste moment toepassen van zwart/wit en kleur.
• ad 5. Een hele sterke artistieke presentatie
• ad 6. De puzzelstukjes vervolmaken voor mij de presentatie: kan de ” ik” persoon de puzzelstukjes van zichzelf (nog) niet op de plek krijgen????

Serie Father:

1. Het vertelt vooral een persoonlijk verhaal.
2. Wereld minder relevant, zie hierboven.
3. Je kunt een eigen interpretatie geven. Daar is ruimte voor.
4. Vind het weinig samenhangend wbt de foto’s.
5. Presentatie spreekt mij minder aan.
6. De serie is te persoonlijk om mij echt aan te spreken.

Serie Paris Error:

1. Een gebeurtenis die de wereld schokte.
2. Meer relevant aan “de wereld”, wellicht omdat ik hier zelf herinneringen aan heb over het gebeuren via nieuws en andere media.
3. Geen eigen interpretatie, het zijn weergaven van feiten en gebeurtenissen.
4. Weinig fotomateriaal, meer een abstracte benadering van de ervaren gevoelens.
5. De presentatie maakt indruk, ondanks weinig fotomateriaal.
6. Als serie spreekt het het mij meer aan dan de vorige reeks. Het maakt meer gevoelens los, ondanks de wat abstractere weergave.

1. WAT vertelt elke serie ?

Parijs: Een verslag dat de ‘afstand’ tot het gebeuren eerst toont maar wat steeds meer dichterbij kwam tot aan schijnbaar onoplosbare emotionele puzzelstukjes toe.
Father: bewijzen over zijn gevangenschap ttv WOII, veel is vervaagd, het toont weinig of niets van wie iemand ís.

2. Relevant voor de ‘wereld’ ?
Parijs. Wees je bewust, het onvoorstelbare kan je zomaar overkomen en je leven op de kop zetten. Het leven is niet maakbaar, voorspelbaar, beheersbaar.
Father: de laatste foto met het jongetje dat wat verlegen, ogenschijnlijke kwetsbaar de wereld inkijkt, zou ik kunnen interpreteren als dat hij het verleden van zijn vader heeft aangevoeld, ook een vorm van gevangenschap.

3. In hoeverre is de serie dwingend van betekenis, is er ruimte voor eigen interpretatie ?
Parijs. Is aanvankelijk niet dwingend, maar dat verandert geleidelijk door het aantal foto’s en de opbouw daarin, tot aan geen eigen interpretatie
Father: veel interpretatie, omdat er zoveel is waarvan ik niet kan bevatten wat het betekent

4. De (fotografische) uitwerking van de serie ?
Parijs. Ik snapte het in het begin niet, bezag het analytisch, zocht naar verklaringen. En dat veranderde richting gevoel in de loop van de foto’s. Ik denk dat ik erin het begin aan voorbij zou kunnen hebben lopen ivm het analytische. Dank zij de opdracht in deze DF ben ik er in gedoken.
Father: ik krijg er geen vat op, er is zoveel leegte, maar misschien is dat wel waar het om gaat.

5. Wat vind je van de presentatie van elke van de series ?
Parijs: Willem laat niet de feitelijke beelden zien van de terroristische aanslag in Parijs van 2015, maar onze abstracte en bijna onaanraakbare gevoelens vanuit beelden op afstand naar dichter bij de persoonlijke beschouwing. En dan als laatste foto’s waarop het leven gewoon doorgaat – ogenschijnlijk.
Father: grotendeels ongrijpbaar voor mij. Heb wel iets van hoe heftig dat moet zijn geweest, maar het komt tegelijkertijd niet echt binnen.