Ik besef door je uitleg dat ik geen type ben voor de typologie: ik moet me dan systematisch teveel aan eenzelfde uitgangspunt houden en dat past niet bij me. Een dwarsdoorsnede is dus niks voor mij, maar associëren past me beter.
Ik heb dit tweeluik samengesteld uit mijn archief, maar ik ga zeker in de toekomst veel meer doen met associëren – het lijkt me boeiend iets dergelijks bewuster te maken.
Mijn associatie van foto 1 naar foto 2: hoe dichter na bij je iets meemaakt, des te meer de emotie zichtbaar is. Hoe verder weg des te afstandelijker/gevoellozer het wordt.
