Ik kies voor de nummers 2-6-10-9 en zie dit als een documentaire serie
De titel die ik er aan geef is: “Verloren”
De ogen als zetel van de ziel, ogen vertellen een boodschap – de ogen van de meisjes tonen dof, kijken niet onbevreesd de toekomst in. De jongevrouw op nr 9 sluit haar ogen, kan zij het niet meer aan-zien, wil zij haar gevoelens niet meer laten zien of niet meer zien wat er gebeurt?
De sleutelfoto is foto 6 en wel door de tegenstelling van het meisje en het open raam. Het raam interpreteer ik als vrije ruimte, maar haar passieve pose, de stand van haar handen en benen, de blik in haar ogen, haar lange benen bloot maar wel een bloesje aan, en dan de rauwe/ruwe omgeving. Het raam staat voor ‘vrijheid’ maar haar pose toont passiviteit – de eigen wil gebroken.
Wat uit al de 10 foto’s niet kon plaatsen is foto 7. Misschien kun je een tip geven!
Deze foto van Guido Pelgrim heb ik gekozen omdat ik weet dat hij goede sprekende foto’s maakt. Bij deze foto is de houding zo sprekend is, plus het zwart-witte wat eenduidigheid voor mij inhoudt. Hierdoor verbeeldt deze foto een persoon die zeer gelovig is en diep en intens bidt – afgesloten van alles om hem heen.
Je hebt echt een redenering en interpretatie van elk van de foto’s. Ik ben zelf meer intuitief in de selectie geweest. Ik kwam ook niet weg met 7 en ook niet met 8. Verder alleen foto’s gekozen waar de persoon geen contact zoekt met de toeschouwer. Gedacht aan een serie van 5 in plaats van 4?
Interessante keuze voor de Guido (en Birgit) Pelgrim. Opvallend is dat ze geen onderscheid maken tussen commercieel en vrij werk. Vraag me af of ze autonoom werk maken. Zij gunnen zich wel veel creatieve vrijheid in hun commerciele werk wat tot bijzondere portretten leidt.
Hoi André, fijn dat je reageert.
Ik moest wel gaan redeneren omdat ik er anders niet uitkwam: elke foto gaf me een veelheid aan gevoelens en vragen. En wat je vraag over 4 of 5 betreft, ik wil me niet vastzetten aan ‘hoeveelheid’, maar alleen aan wat voor mij ‘klopt’.
Beste Meriam
Zoals je waarschijnlijk wel weet is dat Hellen van Meene een groot aantal pubers heeft gefotografeerd. Een jaar of vijftien was ik in een fotomuseum in het Ruhrgebied en daar werden pakweg 75 foto’s (klein 25×25 cm) geëxposeerd. Indrukwekkend hoe ze de jonge mensen in al hun onzekerheid (vooral dat) en soms in een meer bravoure wist te typeren. Voor deze oefening heb ik 10 (vrij) willekeurige foto’s uit die hele grote serie genomen. Juist om deelnemers aan de oefening ‘eigen keuzes’ te laten maken. Foto 7 is idd een foto met een wat ‘ander verhaal’. Die foto gaat meer over relaties tussen jonge mensen, bijna als een droom, een verlangen of als spirituele ervaring …. en tegelijkertijd zit daar ook wel een spoor van onzekerheid. Mooi om te zien dat jij de ogen en de betekenis daarvan als leidraad neemt voor je keuze. Nog even, de foto van fotograaf Guido Pelgrim (toevallig hier uit mijn buurt) heb ik iets groter geplaatst. Met vriendelijke groet, Peter van Tuijl
Hi Peter, fijne aanvulling en uitleg over foto 7- ik zie deze trouwens ook als met een vleugje humor en samen-werken.
Ogen…… magisch vind ik ze!
Guido heb ik gekozen omdat ik zijn werk erg mooi en inspirerend vind; we wonen in hetzelfde stadje en zie zijn werk in de etalage.
Hé Meriam, je woont in Silvolde … nabij Ulft waar ik woon.
Eens met de kwalitiet van Guido Pelgrims werk!!