Opdracht A:
Opdracht B:
Hans van der Meer laat met zijn serie “Uit voorraad leverbaar” op een verhalende/kritische manier beelden zien van winkelstraten in verschillende plaatsen in Nederland waarbij men bij de bouw streefde naar uniciteit, maar door het gebruik van doorsnee straatmeubilair verzandde in algemeenheid.
Rudie Kleingeld creëert met zijn serie “Black and Light” Ansel Adams-achtige beelden waarbij het licht een belangrijke rol speelt. Ik plaats hem in het schema op: romantisch/esthetisch
Saskia Boelsems beïnvloed door het romantische in de schilderkunst, schildert zij in haar serie “More photos” het landschap vanuit haar persoonlijke beleving
Bas Meelker creëert in “Nieuw werk” zijn landschappen op een romantische esthetische manier. Maar door het gebruik van filters en lange sluitertijden neigen zijn beelden ook wel naar het persoonlijke.
Rudie Kleingeld spreekt mij het meest aan vanwege het prachtige gebruik van licht en de rust die zijn beelden uitstralen, hoewel ik de meeste beelden te korrelig vind.
Opdracht C:
Ik stel jullie voor eens te kijken naar het werk van de Ierse fotograaf Michael McLaughlin en dan met name naar “Out on a Western Plain”, zwart wit beelden over het landschap in Zuid Amerika. McLaughlin is in zijn werk geïnspireerd door Ansel Adams. Er straalt zoveel rust en sereniteit uit zijn werk!
Dag Sjaan, ik ken de Ierse fotograaf Michael McLaughlin (nog) niet. Nu door jouw bijdrage wel! Hartelijk dank. Inderdaad het betere landschapswerk. Top. Gr Peter
Deze man biologeert mij met zijn prachtige zwart witte landschappen terwijl ik geen landschapsfotograaf ben. Maar… voor schoonheid in de kunst ben ik altijd in! Overigens ben ik me ervan bewust dat ik nu een subjectieve uitspraak doe!
Dank voor de tip van de bovenstaande fotograaf. Ik heb zijn werk even bekeken.
“Pakt” hij jou ook, Paula?
Zijn landschappen zijn erg mooi, vooral het zwart-wit werk. Sommigen doen idd denken aan Ansel Adams. Gedegen vakwerk van deze fotograaf…maar om heel eerlijk te zijn “pakt” het mij niet geheel. Daarvoor is het te netjes, te perfect. Zou zeggen te weinig “eigen”. Maar dat is absoluut een kwestie van smaak hoor! Het is zeker het bekijken waard…
Hahaha, wat grappig Paula! Inderdaad een smaakverschil: ik houd van dat perfecte; ben er ook altijd naar op zoek. Het geeft me een soort van “rust”! Dat heb ik nodig om de chaos in mijn hoofd te ordenen. Misschien heb jij die rust al van jezelf. Om jaloers op te worden!!!!
Ja…je slaat de spijker op z’n kop Sjaan!
Voor mij mag dat rafelrandje wel… 🙂 het hoeft allemaal niet zo perfect te zijn. Maar leuk om dat verschil tussen smaken te benoemen, altijd leerzaam!
Kortgeleden op deze plaats geweest. Blijft indrukwekkend. Ik heb de rails steeds op de klassieke manier gefotografeerd. Jouw foto is een andere benadering waardoor het indrukwekkender wordt. Geeft het leed wat heeft plaatsgevonden beter weer.
Dank je wel, Jakob! Je voelt daar letterlijk de pijn, de angst en het verdriet!