Berichten

Geplaatst op

#2.2 Meriam De 3 fotografen volgens de klok van Lemagny


Eddy van Wessel: wat een vlucht in oorlogsgebied teweeg brengt – vandaar 3 uur, het is een weergave van de realiteit; toch denk ik ook aan 12 uur omdat het ook een boodschap in zich draagt: wat brengt dit veel leed én zorg voor elkaar.

Marijn Fidder: ze is zeer betrokken bij het leed van met name kindjes met kanker, het verdriet, de pijn van kind en ouders, vandaar 3 uur.

Merel Schoneveld met de jaarwisseling in Scheveningen zie ik als 6 uur: zo zag het er uit.

Geplaatst op

#2.1 Meriam

Op een zonnige dag op de markt in Deventer waar mijn dochter en toenmalige vriend volledig in elkaar opgaan.

Tja, wat zou dit nou kunnen betekenen

Ergens op een verlaten plekje op het treinstation zit iemand te werken. De koptelefoon doet vermoeden dat hij niet afgeleid wil worden door omgevingsgeluiden en luistert hij naar tekst of muziek. Waarom hij nou juist daar gaat zitten snap ik niet, comfortabel lijkt het niet. Het komt wat slordig over: oude trolley, kledingstukken op de grond. Dat intrigeert me, ik zou wel meer van hem willen weten.

Geplaatst op

# 1.3 Jim van Iterson

Een foto voor 2 uur. Hij vertelt het verhaal van het plezier en de tederheid van deze jongetjes.
Nog een voor 2 uur. Het verhaal van het echtpaar dat een dagje uit ging en gedesillusioneerd of doodvermoeid neerzakt op een bankje, zich volledig onbewust van de kunst achter hen.
Deze plaats ik op 3 uur. Registratie van de plek waar de visboer staat. En verder?
Nog een 3 uur foto. Registratie met een klein beetje vorm.
4 uur. Hier heb ik mij uit kunnen leven op de vorm.
Ook deze plaats ik op 4 uur. Het is een verhaaltje, maar de vorm vind ik toch erg belangrijk.

Ik ben een liefhebber van documentaire (straat) fotografie. Mijn voorkeur gaat daarbij uit naar foto’s met een sterk verhaal en een goede technische afwerking en compositie (etc.). Denk aan Cartier Bresson. Behoorlijk beetje dubbelop dus.

Geplaatst op

#1.4 Meriam – wat mij raakt en opvalt

“Wie ik óók ben!”
Leuke opdracht. De beperking om dit slechts in 2 dagen via beeld weer te geven was een beetje lastig, want óf het regende óf ik zag niet wat het exact uitdrukte.
En daarna, het voor mij nieuwe, om de foto’s via video weer te geven – ik houd van ontdekkingen doen – beviel me.
Al met al krijg je toch een klein inkijkje in “the one and only Meriam”

Geplaatst op

#3.3 André Bergmans

Columbaria

Toen de maatregelen rond corona van kracht werden ben ik begonnen om op kerkhoven verlaten columbaria te fotograferen en heb daarbij ook een typologische insteek gekozen. De urnen met de as zijn verdwenen en de afdekplaat is niet teruggezet. Wat resteert zijn plastic bloemetjes, potjes en allerlei andere kleine objecten. Je leert wel zoeken en kijken en je ook verbazen. Je bent pas echt overleden als er niets meer resteert dan wat anonieme prullen.

Geplaatst op

#3.4 André Bergmans

Deze serie heb in gemaakt in de duinen bij Castricum. Ik denk zelf dat de serie zwaar leunt op de vorm en dus sterk een vormserie is.

Geplaatst op

Opdracht #1.3 Meriam

Het meeste plezier beleef ik aan straatfotografie, mensen fotograferen. Mijn volgende 2 foto’s vallen volgens de klok van Lemagny onder 2 uur: het gebogen lopende vrouwtje op de 1e foto en de 2e is een foto (ik ben het zelf) gemaakt n.a.v. de titelsong van Leonard Cohen “In my secret life”

Deze foto past bij 3 uur en de foto hierna idem dito. Niks mis mee om te maken, maar mijn passie ligt daar niet
Deze foto valt m.i. onder 4 uur, gemaakt met een lensbaby. Dat de figuren wat abstracter worden weergegeven bevalt me wel. De foto hierna geeft mijn fascinatie voor water weer.

De fotografen die ik boeiend vind zijn o.m. Joep Hijwegen (2 uur), Alan Schaller ( 3 en 4 uur) en Bruce Gilden (3 uur).