Foto met de verwelkte bloemen op het tafeltje: Als een afscheid, niets is blijvend. Het einde van het voltallige gezin dat samen leeft en woont. De dochter staat op het punt haar ouderlijk huis te verlaten. Aan alles in een mensenleven komt een eind. Het afscheid nemen speelt naar mijn idee een grote rol in deze fotoserie.
Foto met de afvalemmer: de baldadigheid en wellicht opstandigheid van een opgroeiende puber (zoon). Relevant naar mijn idee, gezien de levensfase waarin het gezin zit en de gevoelens die daar bij komen kijken, zowel bij ouders als bij de jeugd in hun ontwikkeling.
Foto met de Engelse vlag in beeld: geeft de nationaliteit van de persoon aan en de woon/werk omgeving van de fotograaf. Een stukje buitenshuis wat de serie compleet maakt.
Ha Paula,
Ja, de verwelkte bloemen verwijzen zeer waarschijnlijk naar de vergankelijkheid, zelfs al gaat hier niets of niemand dood.
Eens met je conclusie bij de serie als totaal: het leven van de auteur staat op zijn grondvesten te schudden.
De vuilnisbak vat ik een beetje anders op, ik vind het ook een verwijzing naar ‘afsluiten’ van een periode, eigenlijk het dichtstampen van een periode. Het puberale zit er ook duidelijk in.
Jouw derde foto is een eye opener voor mij. Inderdaad, de directe omgeving waar je leeft, is een deel van ‘home’.
Juist leuk die verschillende interpretaties, we kunnen er allen op onze eigen manier naar kijken, soms komt dat overeen met elkaar en op een ander moment wijken de meningen af. Mede afhankelijk van onze eigen momenten, ervaringen en soms ook gemoedstoestand van het moment. Alles kan daarop van invloed zijn. Dat maakt het ook leuk en leerzaam om de opmerkingen van anderen te lezen.