VISUELE VERHALEN VERTELLEN

Cel 601 is een van de overgebleven dodencellen, uit de tweede wereldoorlog, in het ‘Oranjehotel’ in Scheveningen. Tot voor kort waren deze cellen niet algemeen toegankelijk. In een vroege ochtend had ik de gelegenheid om het verhaal van deze cel vast te leggen. In een beangstigende kleine ruimte staan slechts een beperkt aantal voorwerpen maar de muren staan vol met inscripties. Stille getuigen van angst, verlangen, geloof, humor, hoop, liefde en vaderlandsliefde. Geschreven in de laatste nacht voor de laatste gang door de groene deur van ‘Het Poortje’. In de vrachtauto naar de Waalsdorpervlakte, om aldaar geëxecuteerd te worden.

Ik heb van de afgelopen vijf jaar een aantal foto’s geselecteerd in in de klok van Lemagny te plaatsen. Dit was een onthullende oefening voor me. De eerste vaststelling is dat ik nog veel meer vormstudies maak dan ik eigenlijk al dacht, terwijl ik me juist wil toeleggen op documentaire fotografie met een boodschap. Verder ben ik al jaren in staat intensief te fotograferen zonder dat er ook maar een enkel mens op de foto komt. Dat zou ook wel anders kunnen. Ik begrijp in the formulering van de opdracht het woord ‘lijn’ niet als het gaat over boodschap-objectief-vorm. Er is toch geen sprake van een gewenste ontwikkeling; de plaats van de foto in de klok zegt toch weinig over de kwaliteit?

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Wij zien in de eerste foto een molen en een huis dat de molenaarswoning bleek te zijn. Het lijkt bijna een ansichtkaart zoals je die vroeger wel zag. Wij wanen ons op het platteland en er zijn wel wat typisch Hollandse elementen te zien. Zo laten we Nederland graag aan de tourist zien. De tweede foto vertelt een heel ander verhaal over dezelfde molen. Door letterlijk en figuurlijk een ander standpunt in te nemen zien we dat de molen helemaal niet zo idyllisch gelegen is en dat er planologisch wel wat foutjes gemaakt zijn. De flat en de hoge bomen zorgen er voor dat de molen eigenlijk niet meer kan functioneren. De foto zelf is ook wat grauwer uitgevoerd.

LHBT zebra

We zien een persoon (vrouw) over een LHBT zebra lopen en we zien een paar voetstappen terug. Vertelt dat een verhaal over iemand die op zoek is naar zichzelf? Mij raakt dit persoonlijk aangezien ik best veel vrienden heb in de LHTB gemeenschap. Het gaat altijd over mensen en hun keuzes.

Protest

We zien mensen voor of tegen iets de straat op gaan. Soms is het moeilijk om je mening te uiten. Sommige mensen zijn vastberaden en standvastig, anderen verlegen.

Zusters

Een jonge vrouw die duidelijk geniet van haar vrijheid kijkt naar foto’s van haar zusters die de vrijheid misschien nog niet hebben. Het gaat over verbondenheid met anderen.

• 

• 

• 

Ik denk dat deze foto’s alle vier de criteria in zich hebben:

visuele uitspraken over de werkelijkheid
verhalen vertellen
persoonlijke verbinding met het onderwerp of thema
het gaat direct of indirect over mensen

Foto 3

Foto 2

Dit is mijn eerste foto die ik plaats bij par. 1.1.

Visuele uitspraken over de werkelijkheid
Verhalen vertellen
Persoonlijke verbinding met het onderwerp of thema
Het gaat direct of indirect over mensen. Ik denk dat deze 4 criteria in alle drie mijn foto’s zitten.

Opdracht 1 3 foto’s uit mijn archief

Deze foto onverwacht genomen van mijn kleinkinderen, heel dichtbij en persoonlijk voor mij heel belangrijk en verteld het een verhaal, drie dames zijn aan het lachen en 1 dametje kijkt een beetje bedrukt, maar ze lopen wel hand in hand over deze brug.

Door mijn werk als administrateur van een Horeca bedrijf is het mijn persoonlijke interesse voor het bedrijf en beleef ik alles van dichtbij en veraf, dichtbij de administratie veraf het niet kunnen sturen. De blauwe brieven die op een dag op de mat zijn gevallen zorgen voor donkere wolken boven het restaurant en kan je er zo een verhaal van maken dit nu me corona achter de rug hebben.

• Natuur en Architectuur beide naast elkaar. Het mooie van dit beeld voor mij persoonlijk is dat ik de “Dommel” een beekje dat stroomafwaarts een riviertje wordt, van begin tot eind gefotografeerd. Ook het gebouw in aanbouw heb ik vanaf de sloop van de oude gebouwen tot de oplevering van het nieuwe gebouw in beeld gebracht. Mijn persoonlijke interesse naar natuur, en gebouwen valt hierbij mooi samen. voor mij is het een verhaal wat andere niks zegt!

Dit is mijn eerste foto uit de selectie bij opdracht 1.1. Aan welke van de 4 criteria voldoet deze foto volgens mij:

1. Visuele uitspraken over de werkelijkheid: dat vind ik moeilijk te beoordelen. Kan hier aan dit criterium nog niet zo goed handen en voeten geven.
2. Verhalen vertellen: dat zeker naar mijn mening. Ik probeer hier te laten zien dat moeder en dochter elk op hun eigen wijze genieten. Maar in beide gevallen is het niet echt gezond te noemen: dochter is al aan de dikke kant en tja, roken…..
3. Persoonlijke verbinding: zelf ben ik kritisch op wat ik eet en drink. Probeer zo gezond mogelijk te leven. Dus in die zin heb ik er wel een binding mee.
4. Over mensen: jazeker.

De tweede foto en de criteria:

1. Visuele uitspraak: het is de wrange wekelijkheid in Engeland. Een brede laag van de bevolking die niet gezond is. Maar desondanks plezier heeft.
2. Verhalen: ze genieten ervan om op stap te gaan. In een echte Engelse setting: een pier van een badplaats. Je kunt er gokken en eten.
3. Persoonlijke binding: zowel met Engeland als met het gezondheidsaspect heb ik een persoonlijke binding.
4. Mensen: jazeker.

1. Visuele uitspraak: geen idee of het beeld hieraan voldoet.
2. Verhalen: ik zie hier het verhaal achter van iemand die eens (in 2017) aandacht kreeg bij haar overlijden. Ze hield kennelijk erg van engeltjes. Het lijkt alsof er geen aandacht meer is voor het graf, maar de bloemen geven anders aan.
3. Persoonlijke binding: beperkt. Het boeit me soms. Maar het trekt me niet, zal ik maar zeggen.
4. Mensen: ja, in indirecte zin. Er zijn weliswaar geen mensen in beeld, maar we weten allemaal dat het over iemand gaat.