Auteur: Sjaan Dijkman

……OPDAT WIJ NOOIT VERGETEN

Drie (uit meerdere foto`s samengestelde) beelden uit de serie “…. opdat wij nooit vergeten” die ik maakte in kamp Westerbork, Durchgangslager voor Joden en Roma tijdens de tweede wereldoorlog. Met deze beelden wil ik weergeven dat discrimineren van medemensen “in the end” onmenselijke, barbaarse gevolgen heeft. Ik meen dat de beelden samen dit verhaal vertellen, maar ook ieder beeld afzonderlijk (portfolio?)

Out of the box

De serie FATHER van Gabrielle Kroon:

• ad 1. De serie vertelt iets over de doorwerking van een oorlogstrauma door de generaties heen
• ad 2. Deze serie is historiematig relevant voor de wereld, maar ook suggestief indringend
• ad 3. De serie laat zeker ruimte voor interpretatie
• ad 4. De verhaaltrant is informatief, integer, sober, maar ook sterk verhalend
• ad 5. Voor mij persoonlijk een stuk wrange herkenning (het “rode kruiszakje met kampdocumenten van mijn vader)
• ad 6. ik zou gekozen hebben voor iets minder documenten uit de kamptijd en iets meer (eventueel abstracte) beelden van de impact op de huidige generatie als de fotograaf op zoek is naar identiteit en trauma.

De serie PARIS ERROR van Willem Popelier:

• ad 1. De serie vertelt iets over de aanslagen in Parijs op 13-11-`15, maar speciaal over de wereld van de “ik” persoon bij deze aanslag
• ad 2. zeker: de serie geeft een totaalbeeld én een individueel beeld van de aanslagen
• ad 3. De serie is behoorlijk dwingend maar laat zeker ook veel ruimte voor interpretatie
• ad 4. De fotografische uitwerking is sterk suggestief, zeer pakkend, ook door het op het juiste moment toepassen van zwart/wit en kleur.
• ad 5. Een hele sterke artistieke presentatie
• ad 6. De puzzelstukjes vervolmaken voor mij de presentatie: kan de ” ik” persoon de puzzelstukjes van zichzelf (nog) niet op de plek krijgen????

Drie fotografen met een beeldverhaal

Voordat ik verder ga: een gedachtespinsel: is het niet zo dat in iedere documentaire/ ieder beeldverhaal “ik” verscholen zit? In iedere documentairefoto of serie die een fotograaf maakt neemt hij/zij toch (vaak onbewust) zichzelf mee?

Eddy van Wessel legt het verhaal vast van het overgebleven deel van ISIS. Hij vertelt een verhaal over een gebeurtenis in de wereld (3 uur) waarbij hij gebruik maakt van zwart/wit fotografie (6 uur). Er zit een boodschap in (12 uur) gebaseerd op zijn bedoeling met de serie (9 uur? Ik?)

Marijn Fidder laat beelden zien van kinderen met kanker waarbij ze de boodschap (12 uur) door wil geven van de veerkracht en de moed van deze patiëntjes. Er blijkt een verwevenheid te zijn met eigen niet verwerkte ervaring (9 uur, ik)

Merel Schoneveld legt met haar documentaire over het uit de hand gelopen vreugdevuur in Scheveningen een op feiten berustend verhaal vast (3 uur) dat later van historische waarde blijkt te zijn. Zou ze hiermee ook een waarschuwing af willen geven: dit nooit meer? {12 uur)

De weerslag van Opdracht 2.1

Ik vond het moeilijk om een keus te maken bij de tweede en derde foto van de opdracht omdat niet eenduidige documentairefoto`s toch vaak op verschillende manieren geïnterpreteerd kunnen worden???

Weerslag van twee dagen fotograferen wat me raakte

Na een dagje Boschoord (Drenthe), een dagje cultuur snuiven in Apeldoorn is het heerlijk om weer thuis te zijn!

Dit vind ik een pittige opdracht. Ik constateerde dat ik bij voorkeur foto’s met een boodschap maak en graag seriematig werk. Ook heb ik een haast obsessieve hekel aan foto’s die esthetisch niet goed voelen.

Drie fotografen die me bijzonder boeien: twee op 2 uur: Steve mcCurry en Stephan Vanfleteren en één op 3 uur: Vivian Maier. Helaas: geen fotograaf op 4 uur! (misschien te kortzichtig?)

Voor deze opdracht koos ik voor een registratieve/objectieve foto, gemaakt in de slijterij bij ons in de buurt

Vervolgens laat ik zien wat drank doet met jou/ je concentratie als je midden overdag al zoveel flessen nodig hebt……

Deze 3 foto`s koos ik uit mijn portfolio bij de opdracht horend bij paragraaf 1.1