Voor deze opdracht koos ik voor een registratieve/objectieve foto, gemaakt in de slijterij bij ons in de buurt
Vervolgens laat ik zien wat drank doet met jou/ je concentratie als je midden overdag al zoveel flessen nodig hebt……
CURSUS DOCUMENTAIRE FOTOGRAFIE behorend bij het E-BOEK samen verhalen vertellen
Voor deze opdracht koos ik voor een registratieve/objectieve foto, gemaakt in de slijterij bij ons in de buurt
Vervolgens laat ik zien wat drank doet met jou/ je concentratie als je midden overdag al zoveel flessen nodig hebt……
Deze 3 foto`s koos ik uit mijn portfolio bij de opdracht horend bij paragraaf 1.1
Met dank aan André Bergmans heb ik het digitale boek op een aantal taalfouten gecorrigeerd en is er hier en daar de tekst veranderd en daardoor duidelijker geworden. Bovendien zijn er enkele linkjes toegevoegd en een niet goed werkende link aangepast. Iedereen die geregistreerd staat als gebruiker van het boek krijgt een nieuwe link toegestuurd om het vernieuwde boek te downloaden.
Ik heb gedurende enkele maanden mijn harplerares gevolgd in haar vele activiteiten. Ben begonnen met haar studio, vervolgens haar les aan een individuele leerling, een samenspeelles, begeleiding bij yoga, muzikale begeleiding in de kerk, individuele ondersteuning, opnames voor de band waarin ze speelt en tenslotte het optreden van deze band. Hiermee is haar werk niet geheel voltallig; in onze agenda’s kregen we dat niet rond.
Oorspronkelijk had ik het idee om een onderscheid te maken tussen zwart wit voor het materiële deel – zoals bijv. het vervoer van de verschillende harpen – en kleur voor het overige. In de uiteindelijke afwerking heb ik alles in kleur gedaan omdat dat toch beter matchte. In die nabewerking kwam ik achter een aantal andere zaken waarover ik beter van te voren had kunnen nadenken zoals maatvoering en licht. Belangrijke leerpunten.
Uit de veelheid aan foto’s heb ik er uiteindelijk 45 geselecteerd waarvan ik er hier een heel kleun aantal laat zien.
Het was voor mij een goede én heel leuke ervaring.
Bedankt Peter!!
Het was toch interessanter dan ik had gedacht! Met name de stilistische vorm (Weston en Westhworth)spreekt me aan.
Opdracht serie Home: mijn keuze zijn de volgende foto’s
1. Geblindeerde ramen en capuchon op: afgesloten en focus op de studie
2. Tafel met hapjes, drankjes, ws. haar verjaardagsfeestje, maar zo te zien nauwelijks gasten: heeft niemand interesse, is er geen aansluiting?
3. Masker, half erop gesmeerd, ‘lege’ ogen: me mooi maken maar waarom zou ik het doen, wie ziet mij!
4. Twee personen op de bank, naar elkaar toe gericht: er is contact
5. Verdriet, haren los, opgeplakte wimpers: er is wat gebeurt, waar/wie ben ik?
6. Alles ingepakt, haren keurig gevlochten, verzorgde kleding: er is een keuze gemaakt, ze vertrekt.
7. De wimpers afgelegd: ik hoef me niet meer anders voor te doen dan ik ben.
Het soort stilleven (nog best lastig, ben benieuwd naar mening van anderen):
De nrs 1, 4, 7 duid ik als verwijzend
De nrs 2, 3, 5, 6 duid ik als documentair
Betekenis van het laatste drieluik van de serie én het toevoegt aan de portretten:
Hun dochter slaat een andere weg in, ze heeft gekozen, doet al wat meer wat ze zelf wil. De moeder legt zich erbij nee, de vader kijkt verdrietig naar de toekomst. Door de uitingsvorm van de ouders kon ik de laatste foto van de dochter anders interpreteren: ze zit daar alsof ze zich afvraagt of het wel de juiste keuze is geweest: ze kijkt niet bepaald blij of vol elan.
Ik heb met belangstelling de verschillende aangereikte fotografen bekeken en de stijlen ontdekt – nooit zo bij stil gestaan! Ik pas waarschijnlijk het meest bij Awoiska van der Molen (prachtige voornaam trouwens).
Ik ben geen landschapsfotografe, maar als ik me ergens bij thuis zou voelen zou dat Rudie Kleingeld zijn: zwart wit, de uitgestrektheid, de schoonheid van de natuur; het pure naakte. En bij Saskia Boelsems met name die foto’s waarin ze scherp en wazig combineert; het esthetische aspect vind ik mooi, het sfeertje, de zachtheid.
Nu verder met 5.3….het stilleven, ben benieuwd want het is niet direct mijn ding.
Ik maak niet zoveel landschapsfoto’s maar ik zou graag werken in het segment: (stad/land), kritisch, realistisch. Daarom heb ik een van mijn foto’s gekozen om dat duidelijk te maken. De vier fotografen heb ik geplaatst volgens de bijgesloten afbeeldingen. Ik heb nog niet een landschapfotograaf die ik zou willen toevoegen.
Een geënceneerde foto van mezelf. Mijn opzet was om hier uit te beelden hoe ik ‘gevangen zitten’ ervaar, dit naar aanleiding van de titelsong ‘In my secret life’ van Leonard Cohen.
Mijn idee is om een serie te maken over de harp als muziekinstrument met daarin als hoofdpersoon harpiste X
Ikzelf heb na tientallen jaren piano een aantal jaren geleden gekozen voor de harp waar ik veel meer mee verbonden bleek te zijn. Het brengt me dichter bij mezelf. Muziek is de tegenhanger in alle druk die we ervaren, in loskomen van je denkmodus, in de vorm voorbij het digitijdperk. Het raakt aan je gevoel, aan verbondenheid en vrijheid, het is oordeelvrij.
Wat ik in beeld kan brengen is bijvoorbeeld de harpstudio, muziekboeken, mijn harpdocente, de lessen aan mij en anderen, de ondersteuning bij zieken, bij meditatiesessies, en ook waar zij met haar harp deel uitmaakt van de harmonie, de muziekband en andere optredens (soms in bijpassende kledij). Misschien kan ik ook nog iemand vinden die kundig is in het repareren en/of vervaardigen van een harp.
Ik laat het aan wat zich aandient over.
Ik kan door de keuze voor de muziek mijn hart volgen, mensen in hun beleving én materie in beeld brengen. Ik stel me voor dat ik hier 3 maanden voor uittrek.
De liefde, de natuur, een geleerde, een innerlijke reis en het boeddhisme….wat heb ik ze leren kennen en wat heeft het me gevormd; stuk voor stuk X…… !!