Een aanrader: hebben jullie afgelopen dinsdag het programma 2DOC van de VPRO gezien met de titel: Rouw? Een prachtige 30 minuten durende documentaire!
De regisseur Marleen van der Werf: ‘Mijn documentaire is een rouwlandschap. Ik dwaal als het ware door dat rouwlandschap heen. Ik wilde een documentaire maken die het gevoel en de grilligheid van rouw ruimte geeft. Ik heb geprobeerd een gevoelslijn te creëren waarin je meegenomen wordt.’
De foto’s van Eddy gaven mij de indruk dat hij een gedrevenheid heeft om te fotograferen in conflictsituaties en dan met name in het Midden Oosten. Boodschappen vertellen en deze wereld te laten zien met alle conflicten die hier zijn. Om wat meer te zien heb ik eerst naar het filmpje gekeken wat gemaakt is op de Zilveren Camera uitreiking. Hierin vond ik zijn verhaal erg commercieel gericht. Het andere filmpje wat langer duurde, zag ik een fotograaf die betrokken is bij hetgeen hij fotografeert, wat ik ook meende te zien in zijn foto’s. Volgens mij fotografeert Eddy vanuit zijn innerlijk. Waarbij hij een boodschap wil laten zien wat geweld aanricht. Tevens de wereld van de strijders en de mensen die in dit geweld hun leven proberen gestalte te geven.
Merel Schoneveld.
De serie van Merel laat de wereld zien van het opbouwen van het nieuwjaarsvuur. Het ontsteken van het grote en hoge bouwwerk. In de foto’s die zij heeft gemaakt van de vuurzee en de gevolgen hiervan. Branden, angstige mensen, arrestaties. Dit is de boodschap volgens mij dat als het uit de hand loopt er consequenties zijn.
Marijn Fidder
Marijn heeft een serie gemaakt waar zij bij betrokken is door een nare gebeurtenis in haar jeugd. Dit is volgens mij haar drijfveer om de wereld binnen te gaan van de kinderen met kanker binnen te gaan. In haar foto’s zie ik betrokkenheid bij de kinderen. Ze draagt een duidelijke boodschap uit met haar foto’s. ik Zie in haar serie dat zij fotografeert vanuit haar innerlijk, de wereld van de kinderen laat zien en hiermee een duidelijke boodschap laat zien.
Bij Eddy en Marijn speelt de vorm bij bepaalde foto’s ook een rol, zij het subtiel.
De meerwaarde van deze stillevens voor het gehele documentaire project “Leaving home” ligt in het feit dat deze foto`s allemaal iets zeggen over het bruisen van het leven van Chilli thuis (2,3,4,6), de droefheid over het afscheid (5), de hoop op verbinding die er nog is nu ze weg is(1).
B.
soort stilleven: geplaatst in het geheel van het documentaire project vind ik alle foto`s documentair. Ze zijn in het geheel van de documentaire geplaatst als iets zeggend over het leven thuis, het afscheid(sfeestje). Als ze niet in de drieluiken zouden staan maar op zichzelf vind ik foto 2, 3, 4 en 5 een verwijzende functie hebben. Je kunt, los van de documentaire, zelf een verhaal verzinnen bij deze foto`s.
C.
Drieluik van moeder, plakwimpers, vader: De portretten van vader en moeder geven hun gevoelens weer over het afscheid van hun dochter Chilli die het huis heeft verlaten. Moeder legt zich verdrietig neer bij het vertrek; vader kan zijn emoties niet de baas en laat zijn tranen de vrije loop en dit alles rondom de kunstwimpers die door dochter op een schaaltje zijn achter gelaten.
Hans van der Meer laat met zijn serie “Uit voorraad leverbaar” op een verhalende/kritische manier beelden zien van winkelstraten in verschillende plaatsen in Nederland waarbij men bij de bouw streefde naar uniciteit, maar door het gebruik van doorsnee straatmeubilair verzandde in algemeenheid.
Rudie Kleingeld creëert met zijn serie “Black and Light” Ansel Adams-achtige beelden waarbij het licht een belangrijke rol speelt. Ik plaats hem in het schema op: romantisch/esthetisch
Saskia Boelsems beïnvloed door het romantische in de schilderkunst, schildert zij in haar serie “More photos” het landschap vanuit haar persoonlijke beleving
Bas Meelker creëert in “Nieuw werk” zijn landschappen op een romantische esthetische manier. Maar door het gebruik van filters en lange sluitertijden neigen zijn beelden ook wel naar het persoonlijke.
Rudie Kleingeld spreekt mij het meest aan vanwege het prachtige gebruik van licht en de rust die zijn beelden uitstralen, hoewel ik de meeste beelden te korrelig vind.
Opdracht C:
Ik stel jullie voor eens te kijken naar het werk van de Ierse fotograaf Michael McLaughlin en dan met name naar “Out on a Western Plain”, zwart wit beelden over het landschap in Zuid Amerika. McLaughlin is in zijn werk geïnspireerd door Ansel Adams. Er straalt zoveel rust en sereniteit uit zijn werk!
Het is Koningsdag, mooi weer, Kleedjesmarkt in de stad. De vlaggen hangen uit, de mensen flaneren. Men is op zoek naar die ene schat, of zo maar aan het wandelen om te zien en om gezien te worden. Heeft zij een wens in vervulling zien gaan, haar slag geslagen? Kijkt ze daarom zo blij? Nee, zij is heel gedreven aan het demonstreren tegen de globalistische machtselite. Kijk maar op haar gele tas. En hij? Hoort hij bij haar en probeert hij net te doen of dat niet zo is?
Dit verhalende portret maakte ik als laatste in een drieluik: een serie van 3 foto`s waarmee ik wilde laten zien dat een persoon die zich niet geliefd, niet gewaardeerd, niet gezien voelt door liefdevolle aandacht open bloeit en zich durft bloot te geven. Dat laatste verbeeldt deze foto. Als op zichzelf staand portret zou je het misschien een subjectief portret kunnen noemen: het drukt een gemoedstoestand uit.
Dit was mijn volledige serie die ik de titel: “Ontluiken” gaf. Met dank aan Jinte, mijn model voor deze serie!
De eerste dag was de drukste Amsterdam, Unseen. Prachtige foto’s en ideeën opgedaan weer. De tweede dag was minder interessant regen en hangen in huis.